εργάτης τιμημένος

… κι αφού κάτι γνωρίζεις για την Κοκκινιά ή έχεις τύχη σήμερα…διάβαινε! Κι «άκου»:

«ααα Βλέπετε εδώ! Να τα! Αυτά! Φανταστείτε τα… αυτό είναι από τότε. Τώρα,... με τα ξύλινα αυτά. Αααααα... θα σας πάω στο σημείο, αλλά δεν θυμάμαι αν ήταν εδώ ή εδώ. Θα το βρούμε αμέσως σίγουρα. Εκεί που ήταν οι λαϊκές πολυκατοικίες, όταν ακούω το τραγούδι “είμαι εργάτης τιμημένος” Θα στο θυμίσω και εγώ, αμέσως μου έρχεται η σκηνή αυτού του τετραγώνου. ένα τραγούδι που λέει “εκατό δραχμές την ώρα παίρνω τζιβαέρι μου εεεε, θα σου χτίσω ένα σπίτι γύρω με σκαλώματα για να ανέβεις” του Τούντα ένα λαϊκό. Πολύ ωραίο τραγούδι.
- θυμάστε τίτλο;
“εργάτης τιμημένος”
- Α θα το ακούσω.
ή “100 δραχμές την ώρα”....” Α, εκατό δραχμές την ώρα παίρνω τζιβαέρι μου, λαλαλα
- να να να να να να…. να σε κάνω ταίρι μου;
“θα σου χτίσω ένα σπίτι γύρω με σκαλώματα”. αυτά τα σκαλώματα εγώ τα…

σκαλώματα λέγανε, και από κει είναι, ίσως και από τις σκαλωσιές, όταν χτίσανε τα σπίτια που γενικά τα χτίζουν…σκάλωμα λέγανε σκάλες, για να ανέβουν στον όροφο, γιατί είχανε μέχρι έναν όροφο, σκάλες και τα μπαλκονάκια. Όποτε ήτανε προσφυγικά τέτοια ήτανε. Τα χτίζανε μακρινάρια και στο ισόγειο και από πάνω και από πάνω λοιπόν η σκάλα για να ανέβουν δεν ανέβαινε κάθε διαμέρισμα εκεί τη δική του σκάλα γιατί δεν τους έπαιρνε ο χώρος. Εξωτερικά λοιπόν του κτιρίου φτιάχναμε ένα μπαλκόνι. μακρινάρι και μία σκάλα ανέβαινες και για να πας στο διαμέρισμά σου που ήτανε».

ΤΡΑΓΟΥΔΙ